Blefaroplastyka (określana również jako plastyka powiek) to operacyjna korekcja powiek, wykonywana chirurgicznie lub laserowo. Jest zabiegiem zarówno o charakterze estetycznym, ale nierzadko także o silnych wskazaniach leczniczych.

Wiotczejące z wiekiem powieki mogą nie tylko wyglądać mniej atrakcyjnie, ale również – w miarę postępowania problemu – powodować realne zaburzenia, takie jak m.in ograniczenie pola widzenia czy utratę wilgotności oka. Dlatego też, zabiegi korekcji powiek są jednymi z najczęściej wykonywanych zabiegów medycyny estetycznej!

SPIS TREŚCI:

1. Blefaroplastyka – co to za zabieg i dlaczego warto mu się poddać?
   
   • Blefaroplastyka – laserowa czy chirurgiczna?
   • Jak długo utrzymują się efekty korekcji powiek?
   • Blefaroplastyka – wskazania i przeciwskazania
   • Jak często przeprowadzać zabieg?
   • Ile kosztuje plastyka powiek?
2. Plastyka powiek – jak przebiega zabieg?
   
   • Przygotowanie do zabiegu
   • Przebieg zabiegu blefaroplastyki
   • Regeneracja skóry po korekcji powiek
   • Możliwe skutki uboczne po plastyce powiek
3. Korekcja powiek – co po zabiegu?
   • Blefaroplastyka – gojenie i okres rekonwalescencji
   • Pielęgnacja domowa po blefaroplastyce
   • Jak wydłużyć efekty plastyki powiek?
4. Blefaroplastyka okiem eksperta – najczęściej zadawane pytania i odpowiedzi

Blefaroplastyka – co to za zabieg i po co się go wykonuje?

Opadające powieki – jakie problemy mogą wywołać?

Mówi się, że oczy są zwierciadłem duszy… zdradzają człowieka, jego intencje, zamiary i kłamstwa. Jednak w pewnych okolicznościach zaczynają zdradzać i wiek człowieka – jest to jednak defekt typowo kosmetyczny. Problem natury medycznej zaczyna się, kiedy postępujące wiotczenie skóry powiek powoduje zaburzenia w postaci ograniczenia pola widzenia.

Powieki jako integralne części oka, mają za zadanie ochronę delikatnego i wrażliwego oka położonego w oczodole. Pełnią one również ważną funkcję, zarówno estetyczną, jak i funkcjonalną. Ich zadaniem jest niedopuszczanie do nadmiernej utraty wilgotności oka oraz do wyschnięcia rogówki i twardówki poprzez rozprowadzanie łez. Powieki zaopatrzone są w specjalne gruczoły tarczkowe, czyli tzw. gruczoły Meiboma (łac. glandula tarsalis) – są to zmodyfikowane gruczoły łojowe usytuowane rzędowo wewnątrz tarczki powieki. Na powiece górnej jest ich więcej (około 30 – 40), a na powiece dolnej mniej (w ilości około 20 – 30). Wydzielina tych gruczołów ma za zadanie chronić oko przed utratą wilgotności oraz naruszeniem filmu łzowego. Jej zadaniem jest również utrzymanie szczelności powiek. Równie ważną ich funkcją jest zapobieganie spływania łez na twarz dzięki wykorzystaniu ich właściwości hydrofobowych (dzięki zawartości m.in. oleamidu- endogennego amidu kwasu oleinowego, oraz amidów kwasów tłuszczowych takich jak: palmitynowego, stearynowego czy mirystynowego).

U młodej osoby, o jędrnej skórze, powieka górna powinna przysłaniać rąbek rogówki w zakresie 1-2 milimetra. Z kolei powieka dolna powinna tylko dotykać dolną część rąbka rogówki.

Za utrzymanie sprężystości, elastyczności i napięcia skóry odpowiedzialne są struktury ścięgniste oka i tarczki powiekowe. Na skutek upływu lat i ubytku elastyczności w/w struktur dochodzi w obrębie powieki górnej do zwisania powieki. A w stanach bardziej zaawansowanych, do stopniowo postępującego przysłaniania źrenicy i ograniczania zakresu pola widzenia. W obrębie powieki dolnej dochodzi do tworzenia się „worków” pod oczami. Problem ten może być obustronny lub jednostronny.

Przyczyny i skutki opadania powiek

Dążenie do utrzymania atrakcyjnego, młodego wyglądu pomimo upływającego czasu poprzez łagodzenie oznak starzenia i korygowanie niedoskonałości urody stanowi rosnącą potrzebę, ale też wyzwanie dla medycyny. Jest to również bodziec do poszukiwań coraz to nowszych metod i technik zabiegowych.

Według piśmiennictwa, pierwszą operację powiek wykonał von Greafe w 1809 roku. Natomiast pierwsza publikacja książkowa z zakresu zabiegów chirurgicznych korekty powiek ukazała się w 1920 roku (Noel). Aktualnie, zabiegi korekty powiek są bardzo popularne, a ich ilość ciągle rośnie w krajach intensywnie rozwijających się.

Operacyjne korekcje powiek mają charakter kosmetyczny, ale często również charakter leczniczy. Najczęściej przyczyną opadania powiek jest nasilone zwiotczenie tkanek powiek, jak również istnienie dużych przepuklin tłuszczowych. Upośledzają one widzenie i unoszenie powiek, które jest wskazaniem do wykonania blefaroplastyki ze wskazań medycznych.

Nasilenie wiotczenia skóry w okolicy powiek, wraz z osłabieniem funkcji mięśni dźwigaczy, bywa osobniczo zmienne. Zazwyczaj nasila się po pięćdziesiątym roku życia i przejawia się kapturowym nawisem skóry, przyczyniającym się do przysłaniania pola widzenia. To skutkuje nadmiernym marszczeniem czoła przez osoby starsze, jak również tendencją do odchylania głowy (które może być problematyczne z powodu zmian zwyrodnieniowych w kręgosłupie, często występujących u osób starszych).

Do głównych przyczyn opadania powiek zaliczamy:

• zwiotczenie skóry,
• nadmiar skóry,
• uwarunkowania genetyczne,
• spadek napięcia mięśnia okrężnego oka,
• anatomię twarzy,
• osłabienie lub zanik mięśnia dźwigacza powieki górnej,
• opadnięcie brwi – spadek objętości poduszeczki tłuszczowej nadoczodołowej,
• uszkodzenie nerwów,
• choroby nowotworowe.

Blefaroplastyka – laserowa czy chirurgiczna?

Korekcję powiek można przeprowadzić różnymi metodami – najczęściej stosowane są zabieg laserowy lub zabieg chirurgiczny. 

Plastyka powiek metodą chirurgiczną – na czym dokładnie polega?

Najbardziej znana i kojarzona metoda to klasyczna metoda chirurgiczna. Daje ona duże możliwości korekty wielu problemów równocześnie i przeznaczona jest głównie dla pacjentów z bardziej rozległymi i łączonymi problemami. To znaczy, w przypadku nadmiaru skóry, przerośniętego mięśnia okrężnego oka lub ze skłonnością do osłabienia i obniżenia całej struktury powieki dolnej.

Zabieg przeprowadza się w znieczuleniu miejscowym, ale również w razie potrzeby i rozległości zabiegu w znieczuleniu ogólnym lub analgosedacji. Może być ona połączona ze znieczuleniem nasiękowym (miejscowym) jedną z dwóch podstawowych metod, które są powszechnie wykorzystywane i obie mają swoje „plusy i minusy”. Pierwsza metoda to korekcja z dostępu przezskórnego, a druga to korekcja z dostępu przezspojówkowego.

W przypadku resekcji nadmiaru skóry powiek górnych, nacina się tkanki zazwyczaj w kształcie wrzecionowatego cięcia powyżej tarczki. Natomiast w przypadku plastyki powiek górnych – z podrzęskowego cięcia.

Oba sposoby cięcia tkanek wychodzą poza zewnętrzny kącik oka i rozchodzą się na kształt rybiego ogona, jak zmarszczki zwane kurzymi łapkami. Daje to bardzo naturalny wygląd i niemal niewidoczne blizny pooperacyjne.

W przypadku zabiegu obejmującego powieki dolne przeprowadza się cięcie poniżej brzegów rzęskowych, przechodzące za kąciki zewnętrzne oczu lub przezspojówkowo – oba obarczone są podobną liczbą powikłań. Ten zabieg musi być wykonywany bardzo precyzyjnie z uwagi na fakt, iż gdyby usunięto za dużo tkanki tłuszczowej, w następstwie mogłoby dojść do zapadnięcia powiek. U osób starszych zabieg ten zazwyczaj uzupełniany jest o zabiegi z grupy zwężających lub wzmacniających powiekę dolną (np. plastyka kąta bocznego oka – kantoplastykę, kantopeksję boczną).

Blefaroplastyka laserowa

Metoda laserowej blefaroplastyki jest głównie dedykowana dla pacjentów z problemem uwypuklającej się tkanki tłuszczowej oczodołu – tzw. „worków pod oczami”. Polega na wykonaniu nacięcia skóry oraz termicznego obkurczenia struktur anatomicznych oka przy użyciu lasera (np. CO2).

Zabieg ten obarczony jest mniejszym ryzykiem krwawienia, z uwagi na działanie silnie koagulujące zastosowanego lasera. Proces gojenia się również jest krótszy. Jednak zastosowanie lasera w tej okolicy wymaga od lekarza wielkiej precyzji.

Czy każdy może zrobić sobie korekcję powiek?

Aby poddać się zabiegowi blefaroplastyki trzeba spełniać określone kryteria, zostać do niej zakwalifikowanym. Pozwala na to bycie w dobrym zdrowiu, bez zaburzeń krzepnięcia oraz chorób przewlekłych (w tym nowotworowych).

Czy blefaroplastykę można wykonywać na raz na górę i dół, czyli równocześnie powieki górne i dolne?

Jeśli pacjent kwalifikuje się do obszerniejszego zabiegu, obejmującego zarówno korektę powiek górnych, jak i dolnych, a operator – chirurg podejmie się takiego zabiegu, to nie ma przeciwskazań do wykonania takiego zabiegu. Jednak ostateczną decyzję o tym podejmuje zawsze lekarz wykonujący zabieg.

Jak długo utrzymują się efekty korekcji powiek?

Efekty chirurgicznego zabiegu korekty powiek górnych czy dolnych są długotrwałe i mogą dać zadowalający pacjenta efekt (uzależniony od wielu cech m.in. od gęstości skóry, trybu życia itp.) utrzymujący się przez kilka do kilkunastu lat.

Blefaroplastyka – wskazania i przeciwskazania

wskazania:

• nadmiar skóry powiek
• zwiotczenia skóry powiek
• pseudoprzepukliny tłuszczowe
• asymetria oczu
• ograniczenie pola widzenia

przeciwwskazania:

• choroby nowotworowe
• ciąża
• karmienie piersią
• ciężkie choroby ogólnoustrojowe (niewydolność krążenia, cukrzyca, niewydolność wątroby)
• nieuregulowane ciśnienie tętnicze krwi
• niedokrwistość
• skazy krwotoczne
• czynna choroba autoimmunologiczna
• czynna choroba endokrynologiczna
• infekcje
• stany ropne skóry w obrębie twarzy

Jak często przeprowadzać zabieg?

Blefaroplastyka z założenia ma być zabiegiem jednorazowym, a jego efekty powinny utrzymywać się przez kilka do kilkunastu lat.

Ile kosztuje blefaroplastyka?

Koszt zabiegu uzależniony jest od wielu czynników, jednak kształtuje się w przypadku wykonywania zabiegu w obrębie powiek dolnych lub górnych od 4 do 8 tysięcy złotych.

W przypadku wykonywania równoczasowego zabiegu zarówno w obrębie powiek górnych, jak i dolnych cena może wzrosnąć do 10-12 tysięcy złotych.

Plastyka powiek – jak przebiega zabieg?

Przygotowanie do zabiegu

Zabieg blefaroplastyki wymaga przede wszystkim ścisłej współpracy ze specjalistą (operatorem) przeprowadzającym zabieg oraz odpowiedniego przygotowania.

Miesiąc przed zabiegiem niezbędne są:

• check-up medyczno-kosmetyczny,
• normalizacja parametrów skóry (jeśli są zaburzone),
• normalizacja parametrów ogólnych,
• unormowanie wartości ciśnienia (u osób z nadciśnieniem),
• psychologia zabiegu,
• odstawienie papierosów (u osób palących),
• rozpoczęcie przyjmowania doustnie preparatów z witaminą C i rutyną.

3 tygodnie przed zabiegiem – toksyna botulinowa (botox) a blefaroplastyka:

W przypadku stosowania toksyny botulinowej, w tym okresie do rozpatrzenia jest pewien fakt. Otóż wiele publikacji donosi, że podanie toksyny przed zabiegiem wykonywanym w okolicy okołooczodołowej i okolicy czoła pozwala na prostsze znalezienie bruzdy powiekowej. Celem tego jest precyzyjne umiejscowienie blizny pozabiegowej i lepsze gojenie. Z drugiej strony, podanie jej może również zwiększyć ryzyko nadkorekty zabiegowej, a w konsekwencji niedomykania oka!!! Dlatego też, o stosowaniu toksyny botulinowej koniecznie należy poinformować lekarza prowadzącego zabieg blefaroplastyki.

3 – 5 dni przed zabiegiem:

U osób z tendencją do zastoju limfatycznego okolicy powieki dolnej, niezbędny jest drenaż limfatyczny, wykonywany codziennie do momentu zabiegu. W tym okresie konieczne jest również odstawienie leków mogących upośledzać krzepnięcie krwi.

Przebieg zabiegu blefaroplastyki

1. Wstępna konsultacja

Przed zabiegiem niezbędna jest konsultacja przedzabiegowa celem przeprowadzenia wywiadu lekarskiego oraz oceny stanu powiek pod względem funkcjonalnym i anatomicznym. Istotne jest również wykluczenie przeciwskazań do zabiegu, ustalenie zakresu zabiegu, a także schematu postępowania. Ponadto, przed zabiegiem powinno się wykonać komplet badań laboratoryjnych w celu oceny stanu zdrowia pacjenta (m.in. morfologia krwi, układ krzepnięcia itp.).

Dodatkowo, przed badaniem powinien zostać przeprowadzony test oceny wiotkości powiek i pomiar odległości pomiędzy brzegiem powieki a gałką oczną.

Bardzo ważnym punktem konsultacji przedzabiegowej jest także analiza i ustalenie realnych, możliwych do osiągnięcia efektów zabiegu wraz z omówieniem ryzyka wystąpienia ewentualnych powikłań.

Ponadto, pacjent na zabieg powinien zgłosić się po uprzednim przygotowaniu się zgodnie z wszelkimi zaleceniami operatora.

2. Zabieg

Po pierwsze, w pozycji siedzącej zaznacza się zakres skóry, który ma zostać usunięty. Kolejno, zastosowane zostaje znieczulenie. Zabieg zazwyczaj przeprowadza się w znieczuleniu miejscowym, czasem wspartym dożylną analgosedacją, przeprowadzoną przez anestezjologa lub w znieczuleniu ogólnym.

I wreszcie, po zaaplikowaniu znieczulenia, przechodzi się do wykonania procedury, czyli:

• nacięcia i odpreparowania skóry,
• usunięcia nadmiaru skóry i/lub mięśnia okrężnego oka
• czasem do usunięcia lub zmniejszenia przepukliny tłuszczowej
• czasem też zdarza się, że skraca się podczas zabiegu rozcięgna mięśni dźwigaczy powiek
• zabieg kończy załażenie szwów lub – w przypadku metody laserowej – koagulacja

3. Po zabiegu

Po zszyciu rany powstaje blizna. Tuż po zabiegu zostaje zabezpieczona lekkim opatrunkiem niewywierającym ucisku na gałkę oczną.

Czas trwania zabiegu zależy przede wszystkim od jego zakresu. Jednakże zazwyczaj, podsumowując wszystkie czynności zabiegowe, zajmuje około 1 – 1,5 godziny.

Regeneracja skóry po blefaroplastyce

Postępowanie pozabiegowe po blefaroplastyce ma niezwykle istotne znaczenie dla przebiegu rekonwalescencji skóry i uzyskania zamierzonych efektów. I to pacjent – konsekwentnie realizując wszelkie zalecenia postępowania pozabiegowego – odgrywa w tym procesie kluczową rolę.

Złote zasady regeneracji skóry po zabiegu:

1 – 2 dni po zabiegu:

• toaleta ran (zalecone działanie dezynfekujące)
• chłodne okłady
• aby zniwelować możliwość powstania w kolejnych dniach zasinień, opuchlizny, czy zaczerwienień pod oczami (tzw. „efekt pandy”), należy od pierwszych dni rekonwalescencji stosować na skórę pod oczami odpowiednie preparaty pielęgnacyjne – najlepiej z wysoką zawartością nieocenionej w takich przypadkach arniki górskiej
• przyjmowanie środków przeciwbólowych w razie konieczności
• pozycja do spania z wysoko ułożoną głową
• unikanie wysiłku fizycznego

3 – 6 dni po zabiegu:

• drenaż limfatyczny ręczny codziennie przez około 7 dni, następnie co drugi dzień do zniknięcia obrzęku
• zapobieganie powstawaniu opuchlizny, zasinień, zaczerwienień poprzez zastosowanie odpowiedniej pielęgnacji pozabiegowej (z ostrożnym omijaniem ran i okolic szwów!)
• unikanie wysiłku fizycznego

10 dni po zabiegu:

• zabiegi na bazie preparatów tonizujących, poprawiających gojenie
• zabiegi zmniejszające obrzęk i zastoje,
• zakaz wykonywania makijażu oczu – do momentu zdjęcia szwów
• unikanie wysiłku fizycznego

Możliwe skutki uboczne po plastyce powiek

Zabieg blefaroplastyki jest nie tylko zabiegiem inwazyjnym, ale i prowadzonym w niezwykle delikatnym i wrażliwym obszarze.

Dlatego tak ważne jest, aby decydując się na wykonanie blefaroplastyki, „oddać” swoje powieki w ręce wykwalifikowanego specjalisty (lekarza), w przygotowanej do tego rodzaju zabiegów klinice.

Możliwe skutki uboczne

Nawet przy prawidłowo przeprowadzonym zabiegu, mogą się pojawić jego efekty uboczne w postaci opuchlizny, zasinienia i zaczerwienienia w okolicy poddanej zabiegowi. W przypadku zabiegu na górnej powiece, często w 2 dniu po zabiegu pojawia się obrzęk nad szyciem. Dodatkowo – niezależnie od tego, czy zabieg był wykonywany na górnej czy dolnej powiece, możliwe jest wystąpienie obrzęku, opuchlizny i zasinień również pod oczami (tzw. pozabiegowy „efekt pandy”).

Na szczęście obecnie mamy na rynku profesjonalne preparaty do pielęgnacji pozabiegowej, które pozwalają zniwelować w/w „niedogodności” i znacznie skrócić czas rekonwalescencji delikatnego obszaru skóry poddanego blefaroplastyce.    

Inne skutki uboczne

Inaczej jest w przypadku nieprofesjonalnie i nieumiejętnie poprowadzonego zabiegu. Przy tak „wrażliwym” obszarze, nieudany zabieg stwarza ryzyko szeregu skutków ubocznych – niektóre z nich mogą mieć nawet bardzo poważne konsekwencje:

• krwawienie pooperacyjne (objawy: ostry ból, zaburzenia widzenia, wytrzeszcz gałki ocznej, wylewy krwawe w obrębie gałki ocznej i okolice oczodołowej, nudności, wymioty, zwiększone ciśnienie wewnątrzgałkowe powyżej 40 mm Hg)
• blizna widoczna
• przebarwienia skóry
• asymetria powiek
• wywinięcie powieki na skutek nadmiernego wycięcia skóry
• zespół suchego oka
• opadanie powieki
• podwójne widzenie (na skutek uszkodzenia mięśni pozagałkowych)
• obrzęki i zastoje powiek dolnych
• krwiak wewnątrzoczodołowy
• zapadnięcie gałki ocznej na skutek nadmiernego usunięcia poduszeczek tłuszczowych
• ból
• ślepota trwała lub przejściowa
• zakażenie pooperacyjne
• pooperacyjne zniekształcenie powiek dolnych
• zapadnięcie gałki ocznej (łac. enophtalmus)

Korekcja powiek – co po zabiegu?

Blefaroplastyka – gojenie i czas rekonwalescencji

Należy pamiętać, iż okolica oka jest strefą szczególnie wrażliwą, m.in. na skutek bardzo cienkiej skóry (około 0,05mm). Co za tym idzie, tempo gojenia się skóry jest sprawą indywidualną (zależne osobniczo). Dodatkowo, zależy również od wielu innych czynników – poczynając od stanu zdrowia, a skończywszy na jakości pozabiegowej pielęgnacji skóry.

Odpowiednia pielęgnacja pozabiegowa pomoże zresztą zniwelować niektóre efekty uboczne i skrócić czas rekonwalescencji skóry.

Obecnie mamy na rynku profesjonalne preparaty do pielęgnacji pozabiegowej, które pozwalają zniwelować „niedogodności”, takie jak zasinienie czy opuchlizna oraz znacznie skrócić czas rekonwalescencji delikatnego obszaru skóry poddanego blefaroplastyce.   

Warto zwrócić uwagę, aby preparat po zabiegu blefaroplastyki skupiał się nie tylko na wchłanianiu zasinień, krwiaków czy obrzęków (wysoka zawartość arniki górskiej), ale działał również wzmacniająco (szcz. naczynia krwionośne), nawilżająco i kojąco.

Ogólnie rzecz biorąc, blefaroplastyka a gojenie się skóry jest procesem trudnym do jednoznacznego określenia ram czasowych. Za zakończenie rekonwalescencji po zabiegu należy po prostu uznać moment wygojenia się blizn pozabiegowych, ustąpienie obrzęku i wszelakich przejściowych skutków ubocznych zabiegu (m.in. zasinienia, podwójnego widzenia, asymetrii).

Pielęgnacja domowa po blefaroplastyce

Pozabiegowa pielęgnacja skóry jest niezwykle istotna, ponieważ wpływa na ostateczny efekt zabiegu. Jedną z podstawowych zasad postępowania pozabiegowego jest spanie z wysoko uniesioną głową przez pierwsze doby po zabiegu.

Co więcej, po zabiegu zaleca się wykonywanie okładów chłodzących (szczególnie przez pierwsze 2-3 doby) – ma to na celu zmniejszenie obrzęku.

Przeciwdziałanie obrzękom, zasinieniom i zaczerwienieniom doskonale wspierają też dostępne na rynku dedykowane kosmeceutyki pozabiegowe, przede wszystkim z wysoką zawartością arniki górskiej. Przy czym trzeba pamiętać, że w większości nie są to preparaty na gojenie ran. Oznacza to ostrożność w ich stosowaniu w okolicy nacięć i szwów – powinno sie je raczej stosować nad szyciem górnej powieki i na skórze pod oczami. I tutaj istotna jest szybkość reakcji:

• aby zahamować „efekt pandy” (zasinienia, obrzęk zaczerwienienie pod oczami), kosmeceutyk należy aplikować od razu po zabiegu,
• natomiast w przypadku zabiegu na górną powiekę – nakładanie kosmeceutyku zaleca się nie wcześniej niż w 2 dobie po jego wykonaniu (a najlepiej wg zaleceń operatora zabiegu)

Szwy (pojedyncze lub ciągłe) usuwane są po czasie zaleconym przez osobę wykonującą zabieg, zazwyczaj po upływie 4-5 dób.

Jak wydłużyć efekty blefaroplastyki?

Aby wydłużyć efekty blefaroplastyki, po wykonanym zabiegu zaleca się przede wszystkim utrzymywanie prawidłowej pielęgnacji pozabiegowej skóry.

Następnie, po wygojeniu się blizn, niezwykle istotne jest utrzymywanie dalej prawidłowej, codziennej pielęgnacji skóry – adekwatnie do jej typu.

Nie należy również zapominać o prowadzeniu zdrowego trybu życia: utrzymywaniu zdrowej diety, zachowywaniu prawidłowej ilości snu w przeciągu doby oraz unikaniu palenia tytoniu.

Blefaroplastyka okiem eksperta – najczęściej zadawane pytania i odpowiedzi

Ze względu na to, że operacyjna korekcja powiek jest zabiegiem inwazyjnym i niezwykle „delikatnym”, nie dziwi fakt, że rodzi ona wiele pytań. I to zarówno o sam zabieg, jak i co po zabiegu. Jest to w pełni zrozumiałe i dlatego absolutnie nie należy się bać i śmiało wykorzystywać konsultacje lekarskie przed zabiegiem do wyjaśniania wszelkich nurtujących nas kwestii. Im więcej wiemy, tym bardziej jesteśmy świadomi i przekonani o istotnej roli pacjenta w całej drodze zabiegowej. I współpracy z lekarzem-operatorem w uzyskaniu wymarzonych efektów.

Poniżej odpowiadam na pytania, które pojawiają się w naszej codziennej praktyce najczęściej:

Czy po blefaroplastyce pozostają blizny?

Przeprowadzenie chirurgicznego zabiegu blefaroplastyki powiek górnych, dolnych lub zarówno górnych, jak i dolnych wiąże się z nacięciem powłok skórnych, a następnie ich zszyciem. Skutkiem tego jest, naturalnie, powstawanie blizn.

Nie ma się jednak co obawiać – blefaroplastyka nie musi oznaczać „oszpecenia” okolicy oka. Dobry, doświadczony i wprawiony w tego typu zabiegach operator wykonuje nacięcia w taki sposób i w takich miejscach, aby przebieg blizny pokrywał się z przebiegiem fałdów na powiece i zmarszczek „kurzych łapek” na zewnętrznych stronach oczu. Przy takim postępowaniu, po prawidłowo przeprowadzonym zabiegu i po okresie rekonwalescencji blizny powinny być niemal niezauważalne.

Czy blefaroplastyka powiek z użyciem plasmy jest równie skuteczna jak zabieg chirurgiczny?

Plastyka powiek przy użyciu plasmy (lasera) jest zabiegiem mniej inwazyjnym, ale nie zgodzę się ze stwierdzeniem, że jest alternatywą dla zabiegu chirurgicznego!

Korekcja powiek plasmą jest zabiegiem dedykowanym osobom młodszym, z początkowymi zaburzeniami wiotkości skóry. Zabieg działa wskutek wytworzenia małej, skoncentrowanej wiązki plazmy, pod której wpływem dochodzi do obkurczenia wiotkiej skóry i sublimacji warstwy naskórka.

Proces gojenia jest wprawdzie krótki i nie pozostawia blizn, ale należy pamiętać, że zakres możliwości zabiegu plasmą jest ograniczony.

Blefaroplastyka a powikłania – jakie mogą wystąpić?

Przede wszystkim należy pamiętać, iż każdy zabieg chirurgiczny, choćby ten najdrobniejszy, niesie za sobą ryzyko powikłań. Co więcej, na ryzyko wystąpienia niepożądanych skutków ubocznych ma wpływ wiele czynników m.in. takich jak: stan zdrowia pacjenta, choroby współistniejące, tryb życia, dieta, palenie papierosów, przestrzeganie zaleceń pozabiegowych itd.

W przypadku blefaroplastyki, warto zwrócić również uwagę na fakt, iż okolica oka jest obszarem szczególnie delikatnym. W dodatku, grubość skóry na powiekach jest najcieńsza z całego ciała.

Dlatego też, decydując się na zabieg w tak specyficznej okolicy, powinno się oddać w ręce wykwalifikowanego i doświadczonego lekarza, aby do maksimum zmniejszyć ryzyko pojawienia się powikłań.

A należą do nich m.in zasinienia czy obrzęk, które są przejściowymi objawami. Można zminimalizować i skrócić czas ich występowania, stosując odpowiednie, przeznaczone do tego profesjonalne kosmetyki. Cięższe powikłania w postaci np. ślepoty – przy prawidłowo i profesjonalnie wykonanym zabiegu – zdarzają się zaś niezmiernie rzadko.

Blefaroplastyka – kiedy efekty?

Radykalne wycięcie nadmiaru skóry i innych zwiotczałych tkanek dają efekt natychmiastowy A co za tym idzie – efekty zabiegowe widoczne są bardzo szybko po zabiegu.

Należy jednak pamiętać, iż – z uwagi na bardzo cienką skórę i szczególnie wrażliwą okolicę oka – przez pierwsze dni naturalnym jest utrzymujący się obrzęk. Jak już wspomniałam, można temu nieco zaradzić i skrócić czas jego występowania, stosując odpowiednią pielęgnację pozabiegową. Na szczęście, po jego ustąpieniu i wygojeniu blizn, można śmiało cieszyć się młodszym wyglądem i bardziej „otwartym” okiem.