Poznaj najskuteczniejsze rozwiązanie problemu przebarwień – laseroterapię

Plamy na skórze twarzy czy plamy na ciele to temat bardzo powszechny zarówno u kobiet, jak i mężczyzn, niezależnie od wieku.

I choć przebarwienia na skórze to w dużej mierze problem natury estetycznej, mogą one rzutować na samopoczucie i samoocenę osoby dotkniętej hiperpigmentacją. Dlatego właśnie tak wiele osób poszukuje rozwiązania i skutecznych sposobów na walkę z przebarwieniami. I choć na rynku są dostępne skuteczne terapie na przebarwienia do zastosowania w warunkach domowych, na silne zmiany najczęściej potrzebna jest już pomoc od strony medycyny estetycznej. Istnieje szereg zabiegów, które mogą wesprzeć przeciwdziałanie lub likwidowanie zmian, ale to laseroterapia jest najskuteczniejszym z nich. Czy jest bezpieczna? Zdecydowanie, jeśli tylko – jak do każdego z zabiegów – odpowiednio i świadomie do niej podejdziemy.

SPIS TREŚCI:

1. Przebarwienia – co to jest i skąd się biorą?
   • Jakie są przyczyny przebarwień?
   • Rodzaje przebarwień
   • Przebarwienia – jak można się ich pozbyć
2. Laseroterapia w leczeniu przebarwień
   • Rodzaje zabiegu
   • Wskazania i przeciwskazania do laserowego leczenia przebarwień
   • Jak często przeprowadzać zabieg?
   • Ile kosztuje zabieg laserem na przebarwienia?
3. Laseroterapia na przebarwienia – jak przebiega zabieg? 
   • Przygotowanie do zabiegu
   • Przebieg zabiegu laseroterapii
   • Regeneracja skóry po laseroterapii
   • Możliwe skutki uboczne po laseroterapii
4. Laseroterapia – co po zabiegu?
   • Czas rekonwalescencji
   • Pielęgnacja domowa po zabiegu
   • Jak wydłużyć efekty zabiegów?
5. Laseroterapia na przebarwienia okiem eksperta – najczęściej zadawane pytania i odpowiedzi

Przebarwienia – co to jest i skąd się biorą?

Plamy i innego rodzaju przebarwienia na skórze to w dużej mierze problem natury estetycznej, który może być przyczyną znacznego obniżenia samopoczucia, a nawet izolacji społecznej. Przebarwienia skórne (inaczej hiperpigmentacja) to widoczne plamy o różnej wielkości i postaci oraz nieregularnym kształcie. Cechują się zróżnicowaną kolorystyką – od jasnobrunatnej, poprzez odcienie brązu do odcieni szarości. Z problem hiperpigmentacji boryka się aż 50% populacji, usilnie szukając metod i odpowiedzi na pytania. Stąd wciąż rosnąca liczba zapytań typu:

• Jak pozbyć się przebarwień na skórze?
• Co oznaczają przebarwienia skórne?
• Jak leczyć przebarwienia?
• Gdzie usunąć przebarwienia na skórze?
• Jak wybielić skórę twarzy?

Co więcej, ilość osób szukających skutecznych metod na pozbycie się tego problemu stale rośnie. Na szczęście na rynku kosmetycznym dostępnych jest wiele substancji kosmetycznych wspomagających wybielanie skóry w domowym zaciszu. Niestety, nie zawsze domowe metody są wystarczające – w takich przypadkach na ratunek przychodzi medycyna estetyczna. Kliniki i gabinety medycyny estetycznej posiadają w swojej ofercie pakiety odpowiednich do walki z przebarwieniami zabiegów i potrafią doradzić najlepsze i najbezpieczniejsze rozwiązania na duże i głębokie przebarwienia.

Jakie są przyczyny przebarwień?

Aby zrozumieć, jak powstają plamy na twarzy czy przebarwienia na skórze, potrzebujemy zrozumieć odpowiedzialny za nie proces zachodzący w naszej skórze. Do powstania przebarwień dochodzi na skutek nadmiernej produkcji lub miejscowego nagromadzenia się barwnika skóry – melaniny (eumelanina – barwa żółtoczerwona i feomelanina – barwa złotobrązowa). Barwnik ten produkowany jest w najbardziej zewnętrznej warstwie skóry – naskórku, a dokładniej w jego warstwie podstawnej w melanocytach. Skóra człowieka zawiera barwniki zarówno eumelaninowe, jak i feomalaninowe, a ich ilościowy stosunek warunkuje zarówno zabarwienie skóry, jak i kolor opalenizny. Dla przykładu – jeśli w skórze dominują feomelaminy przy małej zawartości eumelanin, to opalenizna będzie ciemniejsza i bardziej oliwkowa. Natomiast w przypadku przewagi eumelanin, da jaśniejszą opaleniznę o cieplejszym odcieniu. Warto pamiętać, że aktywność melanocytów zależna jest od hormonów, pobudzająco działa hormon produkowany przez przysadkę – melanotropina (MSH).

Czynniki nasilające melanogenezę, prowadzące do powstawania przebarwień na skórze:

Czynniki świetlne

Promienie słoneczne pobudzają produkcję barwnika wywołując opaleniznę. W przypadku częstej ekspozycji na promienie ultrafioletowe może dochodzić do nierównomiernego rozłożenia się barwnika, co wiąże się z powstawaniem licznych przebarwień na skórze.

Czynniki hormonalne

Czyli np. ciąża i menopauza, zaburzenia miesiączkowania, zaburzenia funkcji jajników (wzrost LH, FSH i estradiolu), stres.

Czynniki chemiczne

Stosowanie kosmetyków o właściwościach fotouczulających, m.in. perfum na odsłonięte obszary skóry (np. szyja); przyjmowanie ziół fotouczulających, zapalenia skóry wywołane toksycznymi związkami chemicznymi.

Czynniki zapalne

Toczący się w skórze proces zapalny, w wyniku niektórych chorób, może nasilić produkcję melaniny lub doprowadzić wręcz do zniszczenia melanocytów. To może skutkować uwolnieniem z nich nadmiernej ilości barwnika.

Czynniki farmakologiczne

Przyjmowanie np. antybiotyków czy środków antykoncepcyjnych, steroidów stosowanych miejscowo.

Czynniki mechaniczne

Długotrwałe drażnienie, skaleczenia, uszkadzanie naskórka w wyniku np. drapania (chociażby w przebiegu chorób przebiegających ze świądem); rozdrapywanie zmian trądzikowych lub też długotrwały ucisk (w fałdach skórnych u osób otyłych).

Czynnik cieplny

Długotrwałe przegrzewanie skóry.

Czynnik chorobowy

Choroby wątroby, niedoczynność nadnerczy, nadczynność tarczycy.

Rodzaje przebarwień

Wśród najczęstszych przebarwień skóry można wyróżnić: plamy ciążowe (melasma, cholasma), plamy soczewicowate, plamy starcze czy piegi. Występują również przebarwienia pozapalne w miejscach, gdzie wcześniej doszło m.in. do oparzeń słonecznych, zmian trądzikowych, wysypek skórnych (ospa wietrzna) czy uczuleń. Przyczyna powstawania przebarwień nie jest do końca poznana, ale wiemy, że jest to związane z procesem starzenia się skóry oraz na skutek reakcji obronnych organizmu człowieka. Istnieje kilka okolic ciała najbardziej predysponowanych do pojawiania się i lokalizowania się przebarwień skórnych, a wraz z wiekiem również plam starczych. Najbardziej narażoną na mnogość czynników predysponujących jest twarz, a w szczególności części najbardziej odsłonięte: czoło, nos, policzki, górna warga i broda. Przebarwienia na dekolcie i grzbietowe strony dłoni to kolejne po twarzy, najbardziej powszechne lokalizacje.

Wyróżniamy kilka typów przebarwień:

Piegi

Piegi (ephelis, freckle) to żółtobrunatne plamy na skórze wielkości 1-5mm. Są ograniczone od otaczającej je, jaśniejszej skóry, mają nieregularny kształt i zróżnicowane rozmiary. Są charakterystyczne dla osób mających fototyp skóry I i II, blondynów i rudowłosych. Stanowią typową cechę dla fenotypu Celtyckiego. Najczęściej występują na twarzy, rękach, górnej części pleców i dekolcie. Jednak osoba piegowata, często narażająca się na działanie promieni UV, może spowodować powstanie piegów również na niemal każdej części ciała. Posiadacze piegów są szczególnie narażeni na oparzenia słoneczne, szybki rozwój zmian o charakterze uszkodzeń posłonecznych i plasują się w grupie zwiększonego ryzyka rozwoju chorób nowotworowych skóry (w tym czerniaka). Występowanie piegów jest uwarunkowane genetycznie. Piegi mają tendencję nasilania sezonowego: ciemnieją wiosną i latem, a w umiarkowanym klimacie nieznacznie bledną.

Ostuda (melasma, maska ciążowa)

Ostuda (chlasma/melasma, maska ciążowa) to najczęstsze, nabyte przebarwienie skórne okolicy twarzy, występujące głównie u kobiet. Występuje we wszystkich grupach etnicznych i rasowych – u 90% kobiet i 10% mężczyzn. Występuje pod postacią nieregularnych plam o różnym zabarwieniu: od jasno- do ciemnobrązowych, a czasem i czarnych. Najczęściej lokalizuje się na policzkach, górnej wardze, na nosie czole i szyi – u kobiet pomiędzy 20 a 40 rokiem życia. Ostudę indukuje promieniowanie słoneczne, a jej patogeneza jest złożona i często związana ze zmianami/ zaburzeniami hormonalnymi. Ostuda ciążowa, powstała szczególnie w III trymestrze ciąży, ma tendencję do samoistnego ustępowania. Natomiast ostuda powstała na skutek hormonoterapii (np. antykoncepcja) zazwyczaj nie ma takiej tendencji.

Plama soczewicowata – posłoneczna i starcza

Plama soczewicowata (lentigo simplex), zwana również znamieniem początkowym, jest małą, płaską, ciemną plamą, dobrze odgraniczoną od otoczenia. Powstała wskutek długotrwałej ekspozycji na promieniowanie słoneczne to plama soczewicowata słoneczna. Powstała w wyniku zaburzeń w procesie melanogenezy związanych z wiekiem to plama soczewicowata starcza. Plamy soczewicowate mogą stanowić początkowy etap w rozwoju znamienia melanocytowego. Czy plamy starcze to choroba? W większości przypadków nie są powodem do niepokoju, a są przejawem upływającego czasu. Dużo osób zadaje sobie pytanie czy każdy musi mieć plamy starcze? Okazuje się, że znajduje się je u niemal wszystkich osób, a ich ilość zwiększa się z wiekiem. Szacuje się, że 30% kobiet po 30 roku życia zaczyna zauważać pojawiające się z wiekiem zmiany na skórze – plamy starcze.

Przebarwienia pozapalne

Przebarwienia pozapalne powstają w wyniku przebytego procesu zapalnego, w przebiegu chorób m.in.: łuszczycy, trądziku pospolitego (przebarwienia potrądzikowe), ospy wietrznej lub po przebytym wyprysku skórnym, liszaju płaskim czy choćby oparzeniu. Dochodzi wtedy do zwiększenia aktywności melanocytów, co skutkuje zwiększoną produkcją barwnika.

Przebarwienia – jak można się ich pozbyć?

Istnieje szereg zabiegów i metod na usuwanie przebarwień. Jednak ich skuteczność i bezpieczeństwo powinno być priorytetem. Wiele osób zabiera się za wybielanie skóry stosując zabiegi w warunkach domowych. Sięgają wtedy po ogólnodostępne kosmetyki na przebarwienia lub stosując inne domowe metody, np. maseczki zawierające łagodne kwasy owocowe. Jednak w większości przypadków te działania okazują się mało skuteczne, a efekty niewspółmierne z zaangażowaniem. Co więcej, należy sobie zawsze przy takich działaniach zadać pytanie, czy domowe wybielanie skóry jest bezpieczne? Przede wszystkim, aby prawidłowo dobrać metodę terapeutyczną i skutecznie wybielić skórę, niezbędne jest dokładne badanie skóry. Medycyna estetyczna, w ramach zabiegów dedykowanych skórze z przebarwieniami, oferuje te zabiegi, których działanie opiera się na złuszczaniu naskórka (w przypadku płytkich przebarwień) i/lub skóry właściwej w przypadku głęboko umiejscowionych zmian. I tutaj z pomocą przychodzą złuszczające skórę peelingi chemiczne oraz – najskuteczniejsza na głębokie zmiany – laseroterapia.

Laseroterapia na przebarwienia – rodzaje, przebieg i co po zabiegu?

Rodzaje zabiegu

Laseroterapia jest najsilniejszą i skuteczną metodą usuwania zmian barwnikowych na skórze. Zastosowanie lasera może być wielopłaszczyznowe.

Pierwszym mechanizmem jest użycie wiązki lasera żółtego i zielonego (długość fali 511 i 532nm), która ma powinowactwo do melatoniny. Selektywna długość fali lasera najlepiej pochłaniana jest przez barwnik (melatoninę), powodując przegrzanie komórek barwnikowych – w wyniku czego zostają one uszkodzone. Takie zabiegi najlepiej sprawdzają się w leczeniu przebarwień i melasmy typu naczyniowego. Prawidłową reakcją zaraz po zabiegu jest ściemnienie obszaru zabiegowego, który po upływie 3 – 8dni powinien zblednąć, wraz z procesem złuszczania się naskórka.

Drugim mechanizmem zastosowania laseroterapii w usuwaniu przebarwień jest głębokie złuszczanie naskórka (laser CO2, NdYag, długości fali 1064nm). Wykorzystanie lasera frakcyjnego związane jest z odmładzaniem skóry poprzez złuszczanie i stymulację kolagenu. Laser frakcyjny ablacyjny ma działanie silnie złuszczające, jednak przebiega z uszkodzeniem ciągłości skóry.

Laser frakcyjny nieablacyjny przynosi słabsze rezultatu, z uwagi na brak złuszczania naskórka, ale czas rekonwalescencji jest nieporównywalny do zabiegów ablacyjnych. Warto zwrócić uwagę, iż laser ablacyjny nie działa równomiernie na całej powierzchni skóry, a powoduje on „uszkodzenia” skóry w formie dziurek. Dlatego też podczas jednego zabiegu nie możemy uzyskać pełnego usunięcia zmian barwnikowych. Trzeba też pamiętać, że laser ten działa bardzo stymulująco, więc przy braku opieki pozabiegowej może również spowodować stymulację komórek barwnikowych do produkcji większych ilość barwnika. To z kolei może wywołać efekt odwrotny do zamierzonego.

Czasami można znaleźć również informacje o „laserach IPL”. I tutaj mocna uwaga – IPL to nie laser! To lampa emitująca światło o jednej długości fali z filtrami. Można ją stosować w terapii przebarwień na ciele, jednak jej skuteczność jest mniejsza i ograniczona jedynie do powierzchni pleców, dekoltu lub dłoni. W przypadku twarzy, dla skuteczności zabieg musiałby być wykonywany na parametrach szalenie bolesnych i z destrukcją dla skóry, dlatego też nie jest wykorzystywany.

Wskazania i przeciwskazania do laserowego leczenia przebarwień

wskazania:

• przebarwienia o średniej i dużej głębokości
• brak efektu po stosowaniu innych metod
• wyraźna potrzeba estetyczna pacjenta / klienta

przeciwwskazania:

• stany zapalne skóry
• przerwanie ciągłości skóry w okolicy zabiegowej
• aktywne infekcje wirusowe, bakteryjne, grzybicze
• przyjmowanie leków i substancji fotouczulających
• stosowanie ziół o działaniu fotouczulającym (m.in. skrzyp, nagietek, dziurawiec)
• stosowanie steroidów
• występowanie świeżych zmian łuszczycowych
• osoby z AZS w reaktywnej fazie choroby,
• choroby autoimmunologiczne (np. toczeń)
• nadwrażliwość na światło
• pokrzywka świetlna
• bielactwo
• skłonność do powstawania bliznowców,
• choroby serca, nadciśnienie
• przyjmowanie leków rozrzedzających krew
• porfirie
• epilepsja
• choroby psychiczne
• dysmorfofobia
• nowotwory skóry
• inne nowotwory w okresie ich leczenia i 5 lat po leczeniu (do wykonania zabiegu laseroterapii wymagana jest zgoda lekarza onkologa prowadzącego)

Jak często przeprowadzać zabieg laseroterapii?

W większości przypadków schemat usuwania przebarwienia na skórze laserem to cykl zabiegów wykonywanych w określonych odstępach czasowych. Czas pomiędzy zabiegami jest cechą indywidualną i zależy od takich czynników jak:

• rodzaj lasera
• długość promieniowania
• dawka energii
• wiek pacjenta
• rodzaj schorzenia
• zdolność regeneracji skóry po zabiegu
• zastosowana pielęgnacja pozabiegowa

Bardzo ważne jest czy zabieg laseroterapii jest zabiegiem ablacyjnym (z uszkodzeniem ciągłości tkanek) czy nieablacyjnym (bez uszkodzenia ciągłości tkanek). W przypadku zabiegów ablacyjnych, należy uwzględnić czas na rekonwalescencję skóry – zależną osobniczo i zależną od postępowania pozabiegowego. Wszystkie powyższe parametry dobierane są przez doświadczonego operatora lasera – najlepiej lekarza. W większości przypadków cykl zabiegów to 3-4 zabiegi, wykonywane w odstępach czasowych od 2 do 8 tygodni.

Ile kosztuje zabieg laseroterapii?

Cena za pojedynczy zabieg waha się w granicach 150 do 3000zł. Uzależniona jest od: jakości urządzenia (bezpieczeństwa), powierzchni poddawanej zabiegowi oraz doświadczenia operatora.

Laseroterapia na przebarwienia – jak przebiega zabieg?

Przygotowanie do zabiegu

Zabiegi laserowe są silnym bodźcem dla skóry, dlatego też wymagają starannego przygotowania.

Złote zasady przygotowania do laseroterapii na przebarwienia:

• Pół roku przed planowanym zabiegiem zalecane jest zakończenie terapii doustnymi retinoidami.
• Skóra do zabiegu powinna być nieopalona, gdyż przeprowadzenie zabiegu na opaloną skórę może skutkować poparzeniami lub też nasileniem istniejących przebarwień. Miesiąc przez zabiegiem należy zaprzestać opalania się zarówna na słońcu, jak i w solarium oraz przestać używać samoopalaczy i kremów brązujących.
• Miesiąc przed zabiegiem to również czas na odstawienie środków silnie działających i drażniących skórę w postaci: maści z retinoidami, maści i kremów sterydowych, kwasów owocowych, kosmetyków z pochodnymi wit. A i C.
• Niektóre zioła wykazują właściwości fotouczulające, wśród nich należy wymienić rumianek, nagietek, dziurawiec czy choćby skrzyp polny. Stosowanie ich może spowodować zupełnie odwrotny efekt do zamierzonego – wręcz nasilenie przebarwień. Dlatego też, najpóźniej na miesiąc przed zabiegiem, należy zaprzestać jego stosowania – zarówno w postaci naparów, jak i kosmetyków o takim składzie.
• Na 2-4 tygodnie przed zabiegiem nie powinno się wykonywać czynności i zabiegów kosmetycznych skutkujących podrażnieniem, przerwaniem ciągłości skóry oraz złuszczania (oczyszczanie, nakłuwanie, peelingi chemiczne, mikrodermobrazja, itd). Nie powinno się również równoczasowo przeprowadzać innych zabiegów laserowych na tą samą okolicę zabiegową.
• Na 2 tygodnie przed zabiegiem nie powinno się przyjmować antybiotyków.
• 1-2 dni przed zabiegiem: to czas na ograniczenie nawet domowej pielęgnacji i zabiegów upiększających – w tym czasie nie stosujemy maści czy kremów na okolicę zabiegową.
• Przed samym zabiegiem, w celu precyzyjnego określenia wielkości pola zabiegowego i głębokości przebarwień, wskazana jest ich ocena przy pomocy lampy Wooda.

Przebieg zabiegu laseroterapii

1.    Wstępna konsultacja

Zabieg powinien rozpocząć bardzo dokładnie przeprowadzony wywiad obejmujący:

• oczekiwania pacjenta,
• wykluczenie przeciwwskazań,
• analizę przebytych i aktualnych chorób, zabiegów i procedur medycznych, alergii,
• analizę przyjmowanych leków, ziół, suplementów, itd.

Przed rozpoczęciem laseroterapii pacjent powinien zostać szczegółowo poinformowany o przebiegu zabiegu, możliwych powikłaniach, zalecanym postępowaniu pozabiegowym i konieczności fotoprotekcji, a także podpisać formularz zgody na przeprowadzenie zabiegu z zawartymi na piśmie powyższymi informacjami.

2.    Zabieg

Po pierwsze, procedurę rozpoczyna się od wykonania dokładnego demakijażu/ oczyszczenia skóry.

Ponieważ laserowe usuwanie przebarwień można wykonać w znieczuleniu miejscowym, w tym celu, na 45-60 minut przez zabiegiem, nanosi się na czystą skórę środek miejscowo znieczulający (pacjent powinien przybyć 50-60 min przed zabiegiem).

Po upływie zalecanego czasu działania środka znieczulającego, zmywa się i dokładnie odtłuszcza skórę. Przed przystąpieniem do zabiegu oczy pacjenta muszą (!) być zabezpieczone okularami o filtrze dopasowanym do długości wiązki lasera. Możliwe jest zastosowanie dodatkowego schładzania okolicy zabiegowej, jako dodatkowego środka przeciwbólowego. Podczas zabiegu skóra poddawana jest bezpośredniemu działaniu światła laserowego – w zależności od jego długości, naskórek lub głębsze warstwy skóry ulegają kontrolowanemu uszkodzeniu (laser ablacyjny) lub też nie (laser nieablacyjny). Należy tutaj zaznaczyć, że, pomimo znieczulania miejscowego, zabieg laserem ablacyjnym nie jest przyjemny dla pacjenta. Z kolei w nowoczesnych urządzeniach, zabiegi bez naruszenia ciągłości tkanek (laser nieablacyjny) możemy określić jako lunchowe – pacjent po zabiegu może wrócić do swoich codziennych czynności.

3.    Po zabiegu

Po zaprzestaniu naświetlania skóry laserem możliwe jest zastosowanie masek pozabiegowych, celem zmniejszenia rumienia, podrażnienia i wyciszenia oraz nawilżenia skóry. W przypadku zabiegu z uszkodzeniem ciągłości tkanek, należy poinformować pacjenta o konieczności przestrzegania zasad pozabiegowej pielęgnacji skóry – minimalizowanie ryzyka powikłań, m.in. powstania bliznowców. Aby zabezpieczyć skórę, pokrywa się ją substancją ograniczającą przeznaskórkową utratę wody (ang. TEWL – transepidermal water loss) – np. wazeliną. Bezpośrednio po zabiegu może wystąpić nieznaczny obrzęk i zaczerwienienie okolicy poddanej zabiegowi.

Regeneracja skóry po zabiegu laserem

Przeprowadzenie zabiegu jest dopiero początkiem procesu depigmentacji. Skóra po zabiegu jest podrażniona, wymaga stosowania środków hamujących melanogenezę, ale również profesjonalnych kosmeceutyków pielęgnacyjnych, nawilżających, regenerujących oraz silnej fotoprotekcji.

Możliwe skutki uboczne laseroterapii

Laseroterapia, jako bardzo silny czynnik fizyczny, niesie za sobą ryzyko powstania skutków ubocznych.

Do najbardziej typowych zaliczyć można:

• podrażnienia
• odbarwienia
• przebarwienia
• zbliznowacenia
• oparzenia
• wystąpienie rumienia
• tkliwość

Laseroterapia na przebarwienia – co po zabiegu?

Czas rekonwalescencji

Czas rekonwalescencji po zabiegu jest uzależniony od wyboru terapii, zastosowanych parametrów zabiegowych i indywidualnych właściwości skóry. Użycie lasera nieablacyjnego minimalizuje czas rekonwalescencji (zabieg lunchowy), natomiast zastosowanie lasera ablacyjnego wydłuża go nawet do 2 tygodni.

W przypadku laseroterapii, nie należy zapominać o odpowiedniej pielęgnacji pozabiegowej – maski pozabiegowe przyniosą natychmiastową ulgę zaraz po zabiegu oraz w pierwszych dniach po nim. Dokładając do tego specjalistyczny preparat pozabiegowy – przyspieszymy czas gojenia się skóry, jej regeneracji i zmaksymalizujemy korzystny wpływ na efekt końcowy przeprowadzonego zabiegu.  

Pielęgnacja domowa po zabiegu

Aby skóra poddana zabiegowi laserowemu mogła się prawidłowo wygoić, niezbędna jest w pierwszej kolejności właściwa pielęgnacja pozabiegowa prowadzona zgodnie z zaleceniami lekarza. Następnie, po wygojeniu skóry, istotna jest właściwa pielęgnacja skóry, wspierająca efekty zabiegów lub chroniąca przeciw powstawaniu ponownych przebarwień. Jej podstawą powinno być użycie kosmetyków na przebarwienia zawierających substancje, które na różnych etapach hamują proces melanogenezy (czyli produkcji barwnika skóry).

Musimy również pamiętać, że zabiegi laserowe są usuwaniem skutków, a nie przyczyny problemu! Zazwyczaj problemy z przebarwieniami są uwarunkowane genetycznie. Jednorazowa seria zabiegowa – bez prawidłowej pielęgnacji i długofalowej fotoprotekcji – nie da dożywotnich efektów. Kosmetyki hamujące melanogenezę powinno się stosować długofalowo, pamiętając, że melanogeneza trwa całą dobę. Należy stosować preparaty zarówno na dzień, jak i na noc.

Zabiegi przy użyciu lasera, ze względu na swoją inwazyjność, uszkadzają w sposób kontrolowany skórę. Z uwagi na celowe uszkodzenie skóry i osłabienie warstwy ochronnej, niezbędne jest więc unikanie ekspozycji na promienie słoneczne. Nadreaktywna skóra może w kontakcie ze słońcem zareagować wzmożeniem hiperpigmentacji, a w konsekwencji powstaniem jeszcze mocniejszych i głębszych przebarwień pourazowych. Dlatego też, najlepszym okresem do przeprowadzenia skutecznej i bezpiecznej terapii laserowej na przebarwienia na skórze jest okres jesienno-zimowy.

Zazwyczaj błędy w pielęgnacji skóry w okresie letnim – wynikające m.in. z opalania skóry, braku protekcji skóry (filtry SPF) oraz niewystarczającej pielęgnacji kosmetykami na przebarwienia – uwidaczniają się jako przebarwienia posłoneczne w sezonie jesiennym.

Proces terapeutyczny obejmujący zabiegi laseroterapii to zarówno seria zabiegów, jak i proces rekonwalescencji. Obejmuje ona przede wszystkim wymagający czasu proces gojenia się skóry i odbudowy jej warstwy ochronnej. Dlatego też, w klimacie umiarkowanym, najlepszym wyborem na ten typ zabiegów jest okres od końca września do początku kwietnia.

Jak wydłużyć efekty zabiegów?

Aby długo cieszyć się efektami laseroterapii należy stosować codzienną i całoroczną pielęgnację, zapewniającą skórze ochronę przeciw przebarwieniom oraz fotoprotekcję. Działanie lasera jest działaniem objawowym, dlatego też świadoma pielęgnacja skóry jest szansą na satysfakcję pacjenta.  

Laseroterapia na przebarwienia okiem eksperta – najczęściej zadawane pytania i odpowiedzi

Pomimo dużej dostępności wiedzy na temat zabiegów laseroterapii, warto ją zawsze skonsultować ze specjalistą: lekarzem lub kosmetologiem. Szczególnie w przypadku zabiegów z użyciem lasera, nie należy się bać zadawania pytań. Wszelkie, zrozumiałe zresztą, wątpliwości powinny zostać rozwiane właśnie w gabinecie, jeszcze przed zabiegiem.

Najczęstsze pytania, jakie słyszę od pacjentek w mojej codziennej pracy:

Jak zwiększyć bezpieczeństwo zabiegu?

W ostatnim czasie obserwujemy duże wysycenie rynku różnymi urządzeniami laserowymi. Różnią się one jakością, a niektóre z nich mogą wręcz prezentować wątpliwy stopień bezpieczeństwa.

Dlatego ważne jest, by zwracać uwagę i kierować się takimi informacjami o laserze jak m.in. medyczną certyfikacją bezpieczeństwa (CE, FDA). Zwiększy to szansę zminimalizowania ryzyka wystąpienia powikłań pozabiegowych.

Czy laseroterapia na przebarwienia na skórze jest najłatwiejszym i najlepszym wyborem?

Lasery medyczne są laserami o bardzo dużej mocy. Dlatego też, do tego typu zabiegów należy podchodzić z ogromną ostrożnością. W dodatku, operator musi posiadać rozległą wiedzę i doświadczenie, by wiedzieć, jak osiągnąć zamierzony cel terapeutyczny. Zbyt niskie parametry nie przyniosą efektu. Z kolei, zbyt duże parametry zabiegowe mogą doprowadzić do poparzenia skóry i tkanek, nasilenia problemu wyjściowego oraz do powstania nieestetycznych blizn.

Czy zdarzają się powikłania po zabiegach na przebarwienia skórne i laseroterapii?

Powikłania przy zabiegach laseroterapii laserami wysokiej częstotliwości mogą się zdarzyć m.in. na skutek użycia sprzętu niskiej jakości. Ewentualną przyczyną może być również złe zastosowanie lasera (brak wiedzy, doświadczenia operatora, niewykluczenie przeciwwskazań).

Z drugiej strony, przyczyną może być również zatajenie przez pacjenta ważnych informacji o stanie zdrowia, przebytych chorobach, zabiegach czy przyjmowanych lekach.  Należy mieć równiez na uwadze, że powikłania mogą być efektem braku postępowania pozabiegowego i fotoprotekcji SPF.